Por Vicky
‘’Όταν η μέρα σκοτεινιάζει, όταν η δουλειά φαίνεται μονότονη, όταν σου είναι δύσκολο να διατηρήσεις την ελπίδα, απλά ανέβα σε ένα ποδήλατο, βγες στον δρόμο και κάνε μία βόλτα, χωρίς να σκέφτεσαι τίποτα άλλο που να μην είναι το ταξίδι το οποίο πραγματοποιείς’’, έλεγε ο Arthur Conan Doyle στον Σέρλοκ Χολμς. Υποθέτω πως το να είσαι ποδηλάτης στα τέλη του 19ου αιώνα δεν φέρει τους ίδιους κινδύνους με σήμερα. Αν ήταν έτσι, τότε σίγουρα ο διάσημος σκωτσέζος συγγραφέας θα έκανε μία παραλλαγή στην φράση σου για να ειδοποιήσει τους αναγνώστες του να ρίχνουν μια ματιά που και που στα αυτοκίνητα που τους ακολουθούν.
Με τον ερχομό της άνοιξης και την άνοδο των θερμοκρασιών, μου ήρθε η όρεξη για πρώτη φορά να αλλάξω το μετρό για το ποδήλατο και να πάω δουλειά. Περίμενε. Τί κάνεις; Το μετάνιωσα αμέσως όταν θυμήθηκα ότι στην διαδρομή μου συμπεριλαμβάνονται δύο μεγάλοι και πολυσύχναστοι λεωφόροι. Άστο καλύτερα.
Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ποδηλάτες δεν είναι κανένα αστείο και μπορώ να πω ότι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: από τη μία πλευρά, η κακή συντήρηση των δρόμων και, από την άλλη, ούτε καν τους υπολογίζουν όταν φτιάχνουν τους καινούριους δρόμους. Η άγνοια της νομοθεσίας περί αυτού του θέματος είναι το τρίτο μεγάλο πρόβλημα το οποίο καλούνται να ξεπεράσουν όλοι οι ποδηλάτες. Στην Ισπανία, σύμφωνα με τον Δείκτη Ποδηλάτων του 2017, έξι στους δέκα Ισπανούς δεν γνωρίζουν τους κανόνες κυκλοφορίας για τα ποδήλατα στην περιοχή τους.
Έτσι οι ποδηλάτες αναγκάζονται να οπλίζονται εκείνοι με όλες τις πληροφορίες πριν βγουν από το σπίτι τους με το ποδήλατο και, επομένως, να κάνουν την διπλή προσπάθεια και προετοιμασία σε σύγκριση με κάποιον που χρησιμοποιεί το αυτοκίνητο για να μετακινηθεί. Αλλά ακόμα και όταν βρίσκονται στον δρόμο πρέπει εκείνοι να προσέχουν πάντα για το εαν οι οδηγεί οχημάτων τηρούν τις σωστές αποστάσεις μεταξύ αυτοκινήτου και ποδηλάτου. Τελικά είναι προτιμότερο να ψάξουν στο Ίντερνετ ποιές είναι οι καταλληλότερες και ασφαλείς διαδρομές για να βγεις με το ποδήλατό σου. Περιέργως αυτές είναι συνήθως απομακρυσμένες από κεντρικούς δρόμους. Με στοιχεία του ίδου Δείκτη, εννιά στους δέκα ποδηλάτες αναλώνονται σε αυτή την διαδικασία πριν εγκαταλείψουν το σπίτι τους.
Όσον αφορά την ασφαλέστερη πόλη της Ισπανίας για να κάνεις ποδήλατο, αυτή είναι η Σεβίλλη. Δεν είναι μόνο η αγαπήμενη των Ισπανών αλλά και η έκτη στο παγκόσμιο ράνκινγκ. Έπειτα, αυτό που δεν μου προκάλεσε καμία έκπληξη ήταν η πιο ‘’μισητή’’ πόλη των Ισπανών ποδηλάτων.. η Μαδρίτη. Δεν είναι καθόλου παράξενο εάν σκεφτείς ότι είναι σχεδόν αδύνατο να βρεις παρκινγκ για το ποδήλατό σου, δεν έχει υποδοχές για να μπορείς να την πάρεις μαζί σου σε άλλα μεταφορικά μέσα όπως το μετρό και είναι ελαφρώς ελλιπής στις υπηρεσίες ενοικίασης ποδηλάτων. Ασφαλώς αυτό είναι κάτι που γνωρίζουν όλοι οι μαδριλένιοι και για το οποίο παραπονιούνται εδώ και καιρό.
Καθώς σκεφτόμουν όλα αυτά, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι αυτό που ίσως μας λείπει είναι περισσότερη κατανόηση.. ίσως περισσότερη κουλτούρα σχετικά με τον κόσμο των ποδηλάτων. Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, η κατάσταση είναι παρόμοια αν και με μερικές διαφορές. Είναι αλήθεια ότι οι υποδοχές είναι χειρότερες και πως η οδήγηση δεν είναι καλύτερη από ότι στην Ισπανία, ωστόσο όσοι βγαίνουν με ποδήλατο στους δρόμους το κάνουν πλέον με συνείδηση. Είναι κάθε φορά περισσότεροι αυτοί που ενθαρρύνουν να χρησιμοποιούμε το ποδήλατο όταν πρόκειται να διανύσουμε μικρές αποστάσεις για περιβαντολλογικούς λόγους. Αντίθετα, στην Ισπανία οι περισσότεροι επιλέγουν το ποδήλατο τα απογεύματα ή για να περάσουν ευχάριστα τα σαββατοκύριακα.
Πριν μερικά χρόνια μου κέντρισε το ενδιαφέρον μια επιγραφή που έλεγε ότι ‘’εάν 100 ποδηλάτες στοιχιστούν στον δρόμο εν ώρα κίνησης, τότε σε αυτή την περίπτωση οι οδηγοί θα πρέπει να υποχωρήσουν και να αφήσουν αυτή τη λωρίδα του δρόμου σαν να ήταν αποκλειστικά για ποδηλάτες’’. Ποτέ δεν χρησιμοποιούσα το ποδήλατο για να μετακινηθώ στην πόλη και μετά από αυτό κάτι άλλαξε μέσα μου και με έκανε να θέλω να δώσω μία δεύτερη ευκαιρία σε αυτή την συνήθεια. Είναι η απόδειξη του ότι όταν κάνεις κάτι με συνείδηση και ‘’φιλοσοφημένα’’, το αποτέλεσμα είναι καλύτερο και πιο ουσιαστικό.