Por Vicky
Άλλοτε συνειδητά και άλλοτε χωρίς να το καταλαβαίνουμε, πάντα μας ξεφεύγουν κάποιες κινήσεις, ματιές ή ακόμα και λέξεις που δεν είχαμε σκοπό να πούμε, να κάνουμε η να εκφρασουμε. Ωστοσο ο τροπος με τον οποιο κινουμαστε ειναι μοναδικος και μπορει να κανει την διαφορα για τον συνομιλητη μας στην προσπαθεια του να ερμηνευσει τα μηνυματα που εκπεμπουμε με την σταση μας. Υπαρχουν ερευνες που επιβεβαιωνουν οτι πολλα ατομα, κυριως νεαρα, εχουν χασει θεσεις εργασιας επειδη δεν μπορεσαν να συμπεριφερθουν καταλληλως ωστε να αναδειξουν τα προσοντα τους στην φαση της συνεντευξης.
Το αγχος, οι υψηλες προσδοκιες, η νευρικοτητα, η υπερβολη… Το σωμα μιλαει πολυ περισσοτερο απο οτι το στομα μας. Παροτι υπαρχει μια ολοκληρη επιστημη πισω απο την μη λεκτικη επικοινωνια, ο καθενας απο εμας εχει ενα διαφορετικο τροπο εκφρασης που δεν αντιστοιχει παντα στις γενικοτητες.
Οι επισκεπτες της Ελλαδας μπορει να σπαζοκεφαλιαζουν με την γλωσσα, λογος για τον οποιο καμια φορα ειναι προτιμοτερο να αρχισεις να πλησιαζεις τους ντοπιους στην νοηματικη, αν και με πολλη προσοχη. Μερικα νευματα δεν εχουν την ιδια σημασια στην Ελλαδα και στην Ισπανια.
Ας παρουμε τα πραγματα απο την αρχη. Ο χαιρετισμος ειναι ο ιδιος, σηκωνοντας το ενα χερι, ανοιγοντας την παλαμη και κουνωντας το ελαφρα. Οι Ισπανοι καμια φορα μπορει να το κανουν με εναν πιο εναλαφρο τροπο, ανοιγοντας αρκετα τα δαχτυλα το οποιο για τους Ελληνες μπορει να θυμισει την μουντζα. Πρεπει να εχουμε λιγη ποσοχη με την διαρκεια του χαιρετισμου, την αποσταση μεταξυ των δαχτυλων και ποση δυναμη ή ενθουσιασμο βαζουμε σε αυτον τον χαιρετισμο, αν θελουμε να αποφυγουμε παρεξηγησεις.
Σε κατι αλλο που διαφερουμε στην Ελλαδα ειναι στον τροπο μας να λεμε ‘οχι’. Μπορουμε να διαφωνησουμε σε κατι χωρις να πουμε απολυτως τιποτα, σηκωνοντας απλως το κεφαλι προς τα πανω και τα φρυδια ελαφρως. Καποιοι κανουν εναν σιγανο ηχο που μοιαζει με ενα ‘τσ’. Χρησιμοποιειτε για να πουμε πως σιγουρα κατι δεν εγινε ή οτι σιγουρα δεν θελουμε κατι.
Επισης, υπαρχουν μερικες κινησεις που εχουν περισσοτερες απο μια εννοιες. Μια απο αυτες ειναι αυτο που εγω λεω στα ισπανικα ‘madre mía’. Σηκωσε το χερι στο υψος του στηθους περιπου και αρχισε να το κουνας γρηγορα αλλα με μια εναλαφρη κινηση. Αρχισε να μουρμουρας ‘’πο πο πο..’’. Μπορεις να το χρησιμοποιησεις για κατι καλο αλλα και για κατι κακο. Ειναι συνωνυμο του ‘’ay ay’’ στα ισπανικά.
Αλλη μια διαφορα που εχουμε στα ελληνικα ειναι οταν θελουμε να εκφρασουμε απορια με το σωμα μας. Οι Ισπανοι σηκωνουν ελαφρα τους ωμους, οπως κανουμε εμεις οταν θελουμε να δειξουμε οτι δεν ξερουμε κατι ή κανουν το ιδιο νευμα με τους Ιταλους. Εμεις τοποθετουμε τα δαχτυλα σαν να κρατουσαμε ενα πιστολι χωρις να τα σφιγγουμε υπερβολικα και γυρναμε τον καρπο του χεριου. Αυτη ειναι μια ιδιαιτερα παραξενη κινηση για τους Ισπανους που δεν καταλαβαινουν εκτος αν παραλληλα ρωτησεις ‘’τί’’.
Τέλος, δεν πρεπει να ξεχασουμε την ιερη ωρα του φαγητου και το ποσο μας αρεσει να εκφραζουμε την ευγνωμοσυνη μας μετα απο ενα νοστιμο γευμα. Σε αυτο ειμαστε εντελως αντιθετοι. Οι Ελληνες φερνουμε το ενα χερι στην κοιλια και την αγγιζουμε ή την χαϊευδουμε απαλα. Για τους ισπανους αυτη η κινηση δηλωνει στομαχοπονο και δεν θα το επαιρναν τοσο θετικα. Εκεινοι συνηθιζουν να κουνουν καταφατικα το κεφαλι ή να κανουν το σημα του ‘οκ’ για να δηλωσουν την ευχαριστηση τους.
Αυτες ειναι μονο μερικες απο τις διαφορες που εχουμε καθε φορα που θελουμε να εκδηλωσουμε τα συναισθηματα μας. Αρχικα μπορουν να μας ξαφνιασουν ή να μην καταλαβουμε ακριβως τι μπορει να σημαινουν, αλλα οταν αρχιζεις να τα μαθαινεις ειναι σαν να ερχεσαι πιο κοντα με τον λαο και σου ανοιγεται μια καινουρια οπτικη σχετικα με τον κοσμο που γνωριζεις.